20.8 C
Skopje
четврток, март 28, 2024

Еве ги причините зошто сеуште некои ТАГУВААТ ПО ЈУГОСЛАВИЈА

  • Кредитите предизвикуваа главоболки на банките, а не на граѓаните
  • Се тврди дека никогаш не бил виден ниту човек како копа по контејнери во СФРЈ
  • Младите со работните акции научија на колективно заедништво,  идеализам, музика, љубов, плускавци, дисциплина, бунт, симболи  и што е најважно, заминување од родителите кон светот на слободата

Додека некои воопшто не жалат за Југославија, други наоѓаат низа причини зошто тврдат дека нивниот живот во СФРЈ бил подобар. Токму затоа издвојуваме 15 причини зошто некои луѓе сметааат дека порано беше подобро!

Пазарот

Рационалните луѓе жалат за пазарот. Пазар од 22 милиони луѓе дава повеќе можности за профит. Овозможува производство на поголеми серии производи со пониски крајни цени. Царината и другите пречки се помали.

Социјални права

Здравството и образованието беа бесплатни. Листите за чекање беа пократки. Работното место беше сигурно како смртта – практично никој не можеше да ви го одземе.

Милиција

Некои работи што денешната полиција никогаш не ги решава за вас, милицијата ги решаваше веднаш. Тие не мораа да се грижат премногу меѓу другото и како независна контрола и слично. Палката беше наречена „едукативен стап“.

Контејнери

Се тврди дека никогаш не бил виден ниту човек како копа по контејнери во СФРЈ. Денес, нема контејнер каде што не се собираат сиромшшани секое утро, кои бараат храна, пластични шишиња во него, вреќи оставени од добри луѓе.

Конкуренција

Југославија беше еден вид натпреварувачка арена за многу нации. Секој се натпреваруваше со некој друг. Тоа е секогаш добро, ако се одвива во фер услови. Очигледно е дека, на пример, натпреварите помеѓу Ѕвезда и Динамо, Хајдук и Партизан, Хајдук и Звезда – само за хрватско-српските односи – беа „повеќе од игра“. Тие се одвиваа пред преполните стадиони, секогаш во вжештена атмосфера.

Натпреварите на „големата четворка“ беа толку магнетнични што денес, како аргумент за обновување на југословенската лига, ги користат дури и најфанатичните противници на Југославија, како што е Чиро Блажевиќ, попознат како Мирослав.

Омладински акции

Денес, луѓето не сакаат да работат дури и кога се платени – илјадници и илјадници млади луѓе се појавуваа на работни акции низ цела Југославија, за кои тоа беше уникатно искуство. Работа, колективно заедништво, идеализам, музика, љубов, плускавци, дисциплина, бунт, симболи – се работеше за работни активности, и што е најважно, заминување од родителите кон светот на слободата. Оние што беа на нив, и денес се сеќаваат на нив како на едно од најубавите искуства во животот.

Кинематографија

Југословенските филмови се добитници на награди во Венеција, Берлин, Кан, Карлови Вари, па дури и на Оскарите.

Надворешен долг

Југославија ги активираше сите црвени аларми во 80-тите години на минатиот век поради надворешниот долг, кој порасна на 20 милијарди долари. Тоа беше предвоена ситуација. Иако тоа е долг на државата, а не општ долг, треба да се има предвид дека денешните републики на поранешна Југославија должат над 170 милијарди долари.

БДП

Бруто-производот на повеќето земји од поранешна Југославија тапка во место.

Кредити

Многу кратко: во минатото, заемите предизвикуваа главоболки на банките, а не на граѓаните, а во 80-тите години, вредноста на заемите се сведе на кутија натпревари поради инфлацијата. И, ако не секој можеше да добие заем, но оние што го добија имаа среќа.

Вработување

Невработеноста беше до четири пати помала од денес.

Еднопартиски систем

Еднопартискиот систем не дозволува, но блокира политичка слобода. Во некои аспекти, тој се покажа како многу поефикасен отколку денешниот, а многу луѓе се уште тагуваат по него.

Кражба и корупција

Тие беа неспоредливо помали од денес. Сите манифестации, освен оние поврзани со природата на системот, постоеја како ембрион на она што денес се разви во монструозни размери. Некои форми на кражба и корупција се можни само во капитализмот, како што се менаџерски заеми, заеми со девизна клаузула, уништување на фабрики за добивање плацеви и слично.

Култот на безличност

Освен култот кон личноста, постоел и култ кон безличност, па затоа феномените на индивидуализмот биле осудени како буржоаски. Игор Мандиќ со лептир вратоврска во раните 70-ти години беше предмет на општ социјален ужас.

Читај Следно

10,371FansLike
2,319SubscribersSubscribe

Најнови Вести