Има повеќе од 100 спални со удобни кревети, две големи конференциски сали, пет оперативни центри со директни телефонски врски со претседателствата на сојузните републики и кабелска телевизија, две кујни, пет големи тоалети и болница со операциона сала ..
Планината Златар, лоцирана во близина на Коњиќ во Босна и Херцеговина, со децении ја чува најголемата државна воена тајна на поранешна Социјалистичка Федеративна Република Југославија. Во таа природна средина, пред околу 40 години, беше изградено атомско засолниште, објект наречен Д-0 АРК, кој беше главниот команден пункт на поранешната народна армија на Југославија.
Освен внимателно одбраните работници кои требаше да го потпишат договорот во тајност, за тоа знаеја само четворица команданти по службена должност. Кога зградата се гледа однадвор, можете да видите три обични куќи опкружени со природата. Сепак, тие куќи го криеја најголемиот воен објект повеќе од 50 години, што беше трет по важност во поранешна СФРЈ. Првиот е подземниот аеродром Жељава кај Бихаќка, а вториот е военото пристаниште Лора кај Сплит. Изградбата на објектот траеше 26 години (1953-1979) и чинеше 4,6 милијарди долари.
Во случај на опасност од нуклеарен удар, бункерот беше подготвен да прими 350 лица од највисокиот воен и политички врв на поранешна СФРЈ. Тие би можеле да останат таму шест месеци без никаков контакт со надворешниот свет, бидејќи содржи сè што е потребно за нормален живот.
Бункерот се протега на вкупно 6.854 квадратни метри, има повеќе од 100 студентски домови со удобни кревети, две големи конференциски сали, пет оперативни центри со директни телефонски врски со претседателствата на републиките и кабелска телевизија, две кујни, пет големи тоалети и болница со операциона сала.
Во внатрешноста на зградата има поголем број простории за вкупно 21 систем за одржување. Содржи две цистерни со 50 тони масло, два вида климатизација, базен со 170 кубни метри вода, проточна вода и техничка од природен бунар лоциран во планината.
Резиденцијата на Тито во оваа зграда е елитно опремена. Се состои од пет простории: просторијата за секретарката и партијата води кон канцеларијата на Тито поврзана со спалната соба, а од неа се влегува во собата на првата дама на поранешна Југославија Јованка Броз, додека последната соба е за одмор.
Има излез за итен случај од зградата што не е обележан на картата. Води до ридот над зградата висока 170 метри, што може да ве однесе до штафетниот центар на планината Златар. Денес пет војници се грижат за објектот, а тој му припаѓа на Министерството за одбрана на БиХ. Во спалната соба резервирана за Тито и Јованка, тие двајцата никогаш не спиеја.
Бункерот на Тито во Коњиќ имал свој снабдување со електрична енергија и вода, складирање на нафта и храна, систем за болница и вентилација или климатизација, изграден во седумдесеттите години од минатиот век, кој сè уште работи и денес. Раководството што би било евакуирано, во командната просторија или во просторијата за стратегија, би го минало поголемиот дел од времето во случај на војна. Во оваа просторија има и 6 црвени телефони, а секој од телефоните беше поврзан со една од републиките кои беа дел од Југославија.